Primo, administracja zastąpiła ideologiczne rządy. Teraz w cenie są technokratyczne instytucje. Secundo, złączenie polityczne zostało wspierane przez zwiększanie współpracy gospodarczej.
Tertio, uboższe państwa członkowskie są wspierane przez bogatszych partnerów. To istotne zjawisko, gdyż większość konfliktów miało podłoże w sprawach gospodarczych właśnie. To oczywiste, że w biedniejszym regionie prościej o eksplozję postaw nacjonalistycznych i wojennych. A zdemolowana po drugiej Wojnie Światowej Europa groziła eskalacją kolejnego konfliktu, bo finanse publiczne państw były wykończone wysiłkiem wojennym.
Fundusze Unijne mają fundamentalną rolę w likwidowaniu dysproporcji pomiędzy krajami członkowskimi. Są zbudowane z 3 odrębnych funduszy: Europejskiego Funduszu Społecznego, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz Funduszu spójności.
EFS to w zasadzie 10 procent wydatków budżetu Unii Europejskiej. Dopłaca do wielu projektów, które może przedstawić rząd państwowy, samorząd terytorialny bądź inne organy władzy.
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego dofinansowuje wiele dziedzin rozwoju. Do zakresu jego działania należy między innymi: gospodarka przestrzenna, konkurencyjność i końcówki do pipet naukowe.
FS to narzędzie, które wspiera kraje, które właśnie dostały się do Unii Europejskiej, aby Produkt Krajowy Brutto zrównał się ze średnią ogólną. Obrazowo: Polska miała w czasie trzech lat od momentu przystąpienia ponad 4 miliardy euro.
